Jaarlijks uitje van de vrijwilligers aan Kwekerij De Hessenhof

Zaterdag 2 september brachten zo’n 30 vrijwilligers een bezoekje aan Kwekerij De Hessenhof. Met deze biologische kwekerij in Epe heeft de tuin al ruim 35 jaar een relatie. Hier worden planten gekweekt, die nog ‘de tijd krijgen om te groeien’ en die niet worden beperkt door een patent!

Dorothee Oorthuys, voorzitter van de stichting Vrijwilligers Botanische tuin, doet verslag:
Na heerlijke pannenkoeken in het nabije Bennekom kregen we een rondleiding op Kwekerij De Hessenhof van de eigenaar Hans Kramer, die enthousiast vertelde hoe hij als jong broekie 37 jaar geleden een eigen bedrijf begon. Bij onze vorige hortulanus Daan Smit kon Kramer altijd terecht voor zaden, stekjes en advies. Daarom vond hij het zo leuk om behalve oude bekenden als Geralt Joren en Hans Vissers, ook het bestuur van de Stichting Vrienden en ons, vrijwilligers te ontvangen. Inmiddels heeft Kramer een gerenommeerde biologische kwekerij met ruim 6000 plantensoorten; veel van de planten in onze  Botanische tuin Zuidas komen er vandaan! Op De Hessenhof  worden  bijna alle planten zelf opgekweekt, er worden weinig planten verkocht waarop prijzige patenten rusten van bedrijven met dure kweek- en kruismethodes. De soorten die in Nederland nog in het wild groeien, zijn ook te koop en worden van harte aanbevolen.

Een groot deel van de kwekerij wordt ingenomen door de zogenaamde moederbedden, waarop volwassen planten hun kunstje kunnen vertonen. Prachtig! Zo ziet iedereen wat hij van zo’n klein gekocht plantje kan verwachten. De moederplanten leveren de zaden en stekjes op die na enige tijd voor omzet zorgen. Aan de hand van een aantal soorten legde Hans Kramer uit hoe te zaaien, te klonen en te verjongen. Het ‘scheuren’ van planten heeft als vermeerderingsmethode in een kwekerij  te veel nadelen, zoals de mogelijke verspreiding van ziektes. Soms kan je een plant winterhard maken door deze gewoon 10 cm dieper te planten. Inventieve man, die Hans Kramer: van zijn oude parkeerterrein vol grit en bouwafval, wist hij zonder veel poespas een woestijnachtig bodem te maken waar soorten als de prairiekegelbloem en de  Californian poppy  zich thuis voelen. En wij voelden ons als Hansje in luilekkerland, een zekere hebberigheid sloeg dan ook toe!

Bekijk hier de foto’s.