Voor de ingang aan de rechterkant in het water ziet u gele bloemen uit het water steken. Dat is de Gele plomp. De soort behoort, net als de waterlelie, tot de familie van de Nymphaeaceae, genoemd naar de mythologische halfgodinnen die in de natuur leven, de nimfen. De Gele Plomp komt in heel Europa en aangrenzende gebieden voor in ondiep, stilstaand of langzaam stromend zoet en voedselrijk water.
De plant heeft wortelstokken in de bodem. De stengels zijn driekantig en bevatten luchtkanalen die de wortel van zuurstof voorzien. De groene bladeren drijven op het water. De bloemen bevatten zowel stamper als meeldraden, dat noemen we tweeslachtig. Bevruchting gaat via insecten die afkomen op de geurende nectar. Maar de bloem heeft nog een extra middel om insecten aan te trekken: de meeldraden weerkaatsen ultraviolet licht dat insecten goed kunnen waarnemen. De vruchten drijven een tijdje op het water en kunnen zich zo verspreiden. Als de vrucht uit elkaar valt zinken de zaden naar de bodem om daar te kunnen ontkiemen.
Waar de waterlelie de witte bloemen op het water laat drijven, steken de gele bloemen van de Gele Plomp een stukje boven het water uit. Ze hebben een verschillende strategie gekozen voor het omgaan met verschillen in de waterstand. Zonder bloemen is het lastiger de soorten te onderscheiden. De bladeren van de waterlelie zijn wat ronder en die van de Gele Plomp langwerpiger.
Nuphar lutea
- Plant van de maand